Osmanlı İmparatorluğu'nun en geniş sınırlarına ulaştığı dönem, genellikle 17. yüzyılın sonları olarak kabul edilir. Bu dönemde imparatorluk, doğuda İran sınırlarından batıda Cezayir'e, kuzeyde Ukrayna'dan güneyde Yemen'e kadar uzanıyordu. Bu geniş coğrafya üzerinde birçok farklı millet ve kültürü barındırıyordu.
İmparatorluğun bu dönemdeki gücünün temelinde, güçlü bir merkezi yönetim, disiplinli bir ordu ve gelişmiş bir bürokrasi yatıyordu. Ancak, bu genişleme beraberinde yönetimsel zorlukları ve lojistik sorunları da getirmişti.
Bu dönemde Osmanlı İmparatorluğu'nun kontrolünde olan önemli bölgeler şunlardı:
Bu genişleme, Osmanlı İmparatorluğu'nu döneminin en önemli güçlerinden biri haline getirmişti. Fakat, aynı zamanda uzun süren savaşlar ve iç karışıklıklar da imparatorluğun zayıflamasına yol açan etkenler arasında yer almıştır. İmparatorluğun bu dönemdeki siyasi ve askeri yapısı, sonraki yüzyıllarda yaşanan değişimlerin de temelini oluşturmuştur.
Önemli kavramlar: